top of page
１
កាលដើមឡើយមានទេវតាមួយអង្គបានមើលឃើញថាមាន បជាជននៅភូមិនេះកីកតោកយ៉ាកជាខ្លាំង ស្ទើរតមិនមានអ្វី បរិភោគ។ ដោយមិនអាចធ្វើសចំការបានល្អដូចកន្លងផសេង ពះជាកន្លងដលនៅជិតភ្នំ។ មានទឹកតក្នុងខវសសាទេ។
２
ពេលខបំងតូវជីកអណ្តូងជ។ ពេលយកទឹកម្តងៗ អ្នកភូមិ តងតែដាក់ឫសសីចុះ ដើមបីដងទឹក។ ទើបអ្នកភូមិទីនេះហៅថាភូ មិអណ្តូងឫសសីតម្តង។
３
ៅពេលទេវតានោះ ឃើញដូចនេះ លោកក៏បកាឡាខ្លួនជាអ្នកមានបុ ណយនិមិត្តជារបស់របបផេសងៗដើមបីចកចាយដល់អ្នកភូមិទាំងអស់នេះ បានបើបស់។ ពេលលោកតាមកដល់ លោកតាបានសំដងឫទ្ធិបារ មីយ៉ាងខ្លាំងមហិមា។ លោកតាបានបង្ហាញអោយអ្នកភូមិទាំងអស់បាន ឃើញថាលោកតាអាចបង្កើតរបស់បើបស់ដូចជាចានឆ្នាំងដាំបាយនិ ងរបស់ដាក់ទឹកជាចើន ដើមបីអោយអ្នកភូមិអាចបើបស់យ៉ាងបរិបូរ ណ៌ ពមទាំងបះពំអោយមានក្តីសុខក្តី ចំរើនគប់ៗគ្នា។
４
នៅពេលដលពួកគេមានសេចក្តីសុខសេចក្តីសបបាយហើយនោះ ម្នាក់ៗចាប់ផ្តើមខ្ចឹលចអូស មិនសូវធ្វើការដូចពីមុន។ ពីមួយថ្ង ទៅមួយថ្ងម្នាក់ៗក៏ចេះតឈប់ធ្វើការ ដោយរង់ចាំតរបស់លោក តានោះជាអ្នកផ្តល់។ ដូចជាពេលអ្នកភូមិទាំងអស់ពេលធ្វើបុណយ ទានម្តងៗ អ្នកភូមិតងតមកយករបស់លោកតាទៅបើបស់។ ដូចជាចានឆ្នាំងក្អមផសេងៗ។ ពេលដលបើបស់ ពួកគាត់មិន សូវជាយកចិត្តទុក្ខដាក់នោះទេ។ ដោយធ្វើអោយបកបាក់ និង បាត់ជារឿយៗ។
５
ដោយមើលឃើញថាការផ្តល់អោយរបៀបនេះនឹងមិនអាចជួយអោ យពួកគាត់រស់រៀនជារៀងរហូតនោះទេ។ ផ្ទយទៅវិញ វានឹងកាន់ តធ្វើអោយមនុសសទាំងនោះកាន់តខ្ជិលថមទៀត។ ដូចនេះហើយ ទើបលោកតាបើមន្តអាគមបិទឃ្លាំងឈប់អោយអ្នកភូមិបើបន្ត ទៀត។ លោកតាបានបើវិធីសាស្តថ្មីដើមបីធ្វើអោយអ្នកភូមិអាច ផ្លាស់ប្តូរបាន។
６
ោកតាបានហៅអ្នកភូមិទាំងអស់មកបប់ថា “នៅទីនេះខាងកមភ្នំ នេះគឺមានមាសពេជជាចើនដលបានកប់ពាសពេញក្នុងដីភ្នំ។ ដោយ កាលពីមុនមកមានសំពៅមួយគឿងបានធ្លាក់ពីលើមេឃ។ តពះឥន្ទ មិនអាចយកវាទៅវិញទេ ពះវាបានរលាយទៅជាមួយដីក្នុងភ្នំនេះអស់ ហើយ។ បើអ្នកទាំងអស់គ្នាចង់បានមាសទាំងនោះសូមធ្វើតាមយើ់ង។ ពេលអ្នកភូមិទាំងអស់បានស្តាប់ឭហើយនោះ ក៏ចាប់ផ្តើមនាំគ្នីគ្នាមកជីក យកដីទៅសូនយជារូបឆ្នាំងក្អមតូចធំតាមអ្វីដលខ្លួនអាចធ្វើបានហើយយក ទៅដុត។ បន្ទាប់ពីដុតឆ្អិនហើយនោះ អ្នកភូមិពិតជាបានឃើញមានពន្លឺ មាសចេញចងចាំងគប់ៗឆ្នាំងក្អមទាំងអស់ ធ្វើឲយអ្នកភូមិទាំងអស់នោះ សបបាយរីករាយខ្លាំងណាស់។”
７
ោយសារសមស់ឆ្នាំងក្អមទាំងតូចទាំងធំសស់ស្អាតនេះហើយ បានទាក់ទាញដល់អ្នកភូមិជិតឆ្ងាយមកមើល។ ពេលពួកគេបាន ឃើញហើយនោះពិតជាសរសើរជាខ្លាំងដល់ស្នាដដ៏សស់ស្អាត ហើយមានបយោជន៍ទាំងនេះហើយទើបពួកគេបាននាំគ្នាទិញ តឡប់ទៅសុកភូមិរបស់ពួកគេវិញ។
８
ាប់ពីពេលនោះមកក្អមឆ្នាំងរបស់ពួកគាត់បានលបីទៅគប់ទីកន្លង ដលធ្វើឲយពួកគាត់ចាប់ផ្តើមមានបក់កាក់ចើន និងលើកស្ទួយជីវ ភាពអោយកាន់តល្អឡើងៗ។ អ្នកភូមិក៏បានដាក់ឈ្មោះឲយភ្នំនោះ ថាជាភ្នំ “កំងដីមាស” ដលមានន័យថាភ្នំដលមានដីជាប់ធន់ល្អ បំផុត និងមានមាសក្នុងដីនោះ។
９
ាប់ពីពេលនោះមក អ្នកភូមិទាំងអស់បានយល់នូវអត្តន័យដល លោកតាបានបប់។ បន្ទាប់ពីលោកតាបានឃើញអ្នកភូមិមានជីវ ភាពល្អបសើរហើយនោះគាត់ក៏បានតឡប់ទៅឋានលើវិញ។ ដោយក្តីគោរព និងសលាញ់លោកតា អ្នកភូមិទាំងអស់បានធ្វើរោង ទីសក្ការៈគោរពបូជា ដោយសង់ជារូបសំណាករបស់លោកតាសំរាប់ គោរពបូជាជារៀងរហូតមក។
bottom of page